Het kost een Parcent, maar dan heb je ook wat....

Ik schreef het al vaker, dit deel van Spanje heeft zelden gebrek aan water. In de zes jaar dat we hier nu wonen hebben we nog nooit een rantsoenering meegemaakt. Toch heeft het al drie maanden niet meer geregend, wat zeg ik, het is al bijna drie maanden aan een stuk schitterend weer. De mooiste zomer voor ons tot nu toe, terwijl we over de vorige zomers ook niet echt te klagen hadden. Waterrantsoenering is hier in het verleden toch wel eens voorgekomen, maar sinds de verhaler vlak bij ons woont, hebben we geen problemen gehad. (Edwin, mocht je gaan verhuizen, we verhuizen met je mee) Het is hier ook niet voor niets zo groen!
Een van de leukste klusjes vind ik dan ook water halen. Eens in de zes weken gaan we met zo'n 25 grote flessen van 6 à 8 liter inhoud naar een bron om ze te vullen met koel, helder water uit...uit, ja waaruit eigenlijk? Overal in de bergen blijken in de loop der duizenden jaren ruimtes te zijn ontstaan, waar kalksteen door binnendringend regenwater is opgelost. Zo schijnt de Grot van Rull ook ontstaan te zijn. Afhankelijk van de geologische structuur eronder blijft er in die holtes vak water staan, dat zich langzaam filterend een weg naar beneden en naar buiten baant. Veilig om te drinken? Als je op je smaak af gaat wel. Lekkerder water is er niet te vinden, maar dat zegt natuurlijk niks. Daarom zetten veel gemeentes bij hun bron, dat het water niet drinkbaar is, no potable. Mijn Spaanse fietsmaatjes vullen rustig hun bidonnetjes bij zo'n bron. Op mijn vraag of ze niet bang zijn voor enge ziektes, antwoorden ze eensgezind dat de gemeente het bord slechts plaatst om zich in te dekken. En bovendien, zelfs met bilharzia kun je de Tour de France winnen, dus waar hebben we het over. De laatste jaren gingen we altijd naar Font de Gel maar dit keer gaan we naar Parcent, want daar komt volgens dezelfde fietsmaatjes prima water uit de berg en het is nog iets dichterbij ook.

Hoofdkantoor drinkwatervoorziening Parcent....

Als we aankomen staat er groot op een huisje, dat het hier de drinkwater voorziening van Parcent betreft maar als we de hoek om gaan naar de tapplaats staan we toch oog in oog met de waarschuwing agua no potable.
Er zijn twee tappunten en dat is handig, zijn we twee keer zo snel klaar. Het water is koel; er ontstaat direct condens op de buitenkant van de flessen. Andermaal bewijs dat het rechtstreeks uit de berg komt. Want er zijn ook tappunten waar het water verdacht naar chloor of anderszins chemisch smaakt, zoals in Castells en Orba. Daar zit gewoon de waterleiding aangesloten op een rustiek uitgehakte waterbak met dito koperen kraan.

Als de kraan afsluitbaar is, weet je eigenlijk al dat het hier niet om bronwater gaat. Wel drinkbaar maar niet te zuipen. Nee dan hier in Lliber. Het water uit de kraan was al niet te drinken, maar is nu ook al sinds ruim een maand niet langer drinkbaar. Volgens de verordening van de gemeente mag je er zelfs geen eten mee koken. Intussen drinken we gewoon koel, helder bergwater uit Parcent, dat dus ook niet drinkbaar is. Dus. beste lezers, als dit het laatste blog blijkt te zijn, weten jullie waaraan het ligt.....