plasje

jammie, jammie...lekker vies water....

Ik had eerder al eens geschreven over het plasje op ons terras, dat we elke dag bijvullen omdat de vogels er drinken en badderen. Ook onze katten drinken eruit, tot grote ergernis van de vogels. Naast de mussen en de putters, komen er de laatste tijd veel tortelduiven op af. Toen ik me vanmorgen in de naya installeerde om deze blog te schrijven, was liet Dinky zich net vollopen, terwijl een drietal tortels met ongeduldige koppies op een paar meter afstand stonden toe te kijken. Jammer, dat ik dan geen camera bij de hand heb, want die momenten zijn ook zo weer voorbij. Zoals het moment gisteren, toen Dinky bijna van het dak van de buitenkeuken viel.  Ze ligt daar vaker op het uiteinde van een dakspant om tenslotte luid mauwend onze aandacht te vragen omdat ze er op haar manier niet meer af kan (of durft). In het begin haalde ik snel een trap om haar te bevrijden, maar tegenwoordig passen we gewoon de Koelewijnmethode* toe. Zo ook gisterenmorgen. Maar toen ging het bijna mis. Dinky maakte een verkeerde manoeuvre, viel van de balk maar kon nog de net haar beide voorklauwen in de zijkant van de balk slaan.
En daar hing Epke dan te bungelen, twee meter boven de grond. Blijkbaar had ze geen zin in een afsprong met dubbele schroef, want na even zo gehangen te hebben trok ze zich, omhoog klauwend op en klom weer bovenop de balk. Daarna was ze duidelijk wel even uit haar doen maar dat was snel weer voorbij. Een paar dagen terug lag ze in het galmgat van onze poort. Om daarin te komen moet ze wel anderhalve meter omhoog springen. Ik had mijn mobiel bij de hand, dus ik zou wel even een foto schieten van Quasimodo. Toen ik afdrukte lag ze er nog gewoon in.......



*kom van dat dak af! waarschuw niet meer...!