Cocentaina (Fería de Tots Sants)

Cocentaina, Plaça el Mercat. Zie maar eens een tafeltje te vinden rond lunchtijd....

Gisteren, zaterdag, was ik voor de tweede keer in Cocentaina op de jaarlijkse feria, de grootste jaarmarkt in de verre omgeving, die altijd rond het weekend van Allerheiligen (Tots Sants) wordt gehouden. Een bezoek aan deze jaarmarkt, die zo'n half miljoen mensen trekt in 3 dagen, is zeer de moeite waard. En als ik, lijdend aan chronische rastritis (rastro-moeheid), durf te zeggen, dat het  fantastisch is geweest, moet het voor de échte rastrofari haast wel het walhalla zijn. Alleen de rit erheen is al een belevenis als je tenminste binnendoor rijdt langs plaatsjes als Castell de Castells, Benimasot en Millena. Ben je niet van de slingerwegen, dan rijd je via Gandia en Xativa het kortst over meerendeels snelwegen naar Cocentaina.

Nog nooit een Bald Eagle van zo dichtbij gezien.

 Parkeren lijkt een probleem als je bedenkt dat Cocentaina met krap 12.000 inwoners elke beursdag zoveel bezoekers over de vloer krijgt. Overal zijn provisorische parkeerplaatsen ingericht en de 700 vrijwilligers slagen er redelijk goed in de zaken in goede banen te leiden. Het beursterrein omvat de pittoreske binnenstad van Cocentaina met een oud kasteel en de karakteristieke basiliek als decorumen en beslaat ruim 10 ha, onderverdeeld in een middeleeuwse markt, een arabische markt, een joods kwartier, een industriële beurs (auto's, landbouwwerktuigen, kachels, pizzaovens, solartechniek, etc), een paardenmarkt (zondags), een kinderkermis en heel veel stalletjes met etenswaren, zowel om mee te nemen als om ter plekke te consumeren. Het indrukwekkendste vonden we de Arabische markt en het Joods kwartier (broederlijk naast elkaar) omdat de oude binnenstad van Cocentaina daarvoor een ideaal decor vormt. Je waant je werkelijk ergens in oud Jeruzalem.

Thee drinken of couscous eten in 'Arabische wijk'

Op het Plaça El Mercat is een enorme eettent neergezet met allerlei Kebab- en aanverwante kraampjes erom heen. Voor het varken aan het spit heeft noch de Arabische noch de Joodse wijk de verantwoordelijkheid opgeëist, maar dat mocht de eetlust niet drukken. Denk niet dat je écht goedkoop uit bent als je erbij wilt gaan zitten, want de uitbaters proberen naar hartenlust munt uit deze publiekstrekker te slaan en geef ze eens ongelijk. Maarje kunt ook gewoon links en rechts een kebab, spareribs of portie calamar ophalen tegen normale prijzen en dat dan ergens op een muurtje verorberen met wijn, bier of frisdrank dat ook overal te koop is. Dat is wel de voordeligste manier om de honger te stillen.

Toch nog een tafel gevonden met v.l.n.r. Marijke en Bob,
Ben en Marise en Gilbert en Irene (niet zichtbaar)