Val nou dood, hij leeft nog....

Is misschien jullie reactie naar meer dan een maand radiostilte. Ach ja, druk, druk, drukkend warm. Geen zin om te bloggen. Geen nieuws, goed nieuws. Je vult het zelf maar in. Niet dat het vandaag ander weer is dan de afgelopen weken en de weken die eraan komen, maar het blog-geweten knaagt, dus vooruit dan maar weer. Ben de laatste tijd inderdaad druk geweest met ....les geven. Ik heb mijn oude professie maar weer eens opgepakt. Hoewel ik al twee jaar pro bono Engels geeft aan een groepje Zuidamerikanen, sta ik sinds kort op een site van privé-leraren en er komen zowaar aanvragen binnen.

Stepan (16) uit Moskou

 Zo heb ik de afgelopen vrij intensief Engelse conversatielessen gedaan met twee broers uit Moskou, die hier met hun ouders op vakantie waren. Kinderen krijgen in Rusland al vanaf heel jong Engelse les op school en deze twee jongens spraken dan ook  al een aardig mondje Engels. Het plan is om via Skype de lessen voort te zetten.

Anton (22)

Morgen ga ik voor de derde keer naar Dani uit Madrid. Hij is met z'n ouders en broertje en zusje tot eind augustus op vakantie in Denia en moet in september Engels examen doen voor zijn vervolgopleiding. Dat wordt nog een hele klus, want er zit een enorm hiaat tussen het niveau van de lessen op school en dat van de leerlingen. Niet alleen bij Dani maar ook bij andere jongeren die ik intussen heb geholpen. Hoe dan ook, het is erg leuk om te doen en ik ga elke keer goedgemoed met mijn boekentas en mini-whiteboard op stap.

Vanmorgen nog 92 km gefietst. We zouden naar Benimassot maar José stelde voor om door te rijden naar Gorga. De laatste tijd nemen we geen almuerzo meer maar rijden in een keer door of, zoals vanmorgen, drinken we halverwege snel ergens een colaatje of een kop koffie en vlak voor thuiskomst nemen we samen nog ergens een biertje, zoals vanmorgen bij Bon Aire in Benigembla. Grappig was dat toen we net vanaf Gorga terugreden, een paar klasbakken van de fietsclub Jalon, o.a. Javi en zijn broer - met enig gevoel voor understatement door de anderen los hermanos Schleck genoemd  - ons tegemoet kwamen. De verbaasde blik in hun ogen sprak boekdelen: waar komen die oudjes uit Alcalali nou toch helemaal vandaan?!