Ratón, de stier met de gouden horens

Of een dier gevaarlijk is heeft vaak met triviale zaken te maken als hun grootte en gewicht en de afmeting van eventuele uitsteeksels als hoek- of slagtanden, horens of geweien. Een schop van een paard kan dodelijk zijn, maar is een paard (of een ezel) daarom een gevaarlijk dier? Net zo gevaarlijk of ongevaarlijk als een piano in de takels, waar je onder doorloopt. Of een tram waar je nog net even voorlangs glipt. Zo is het ook met stieren, die met name in Spanje staan voor een dodelijk gevaar, letterlijk toegespitst op een stel vervaarlijke horens. Je moet echt wel heel erg moedig zijn, dan wel dronken of levensmoe om zo'n beest uit te dagen. Behoor je niet tot de elite van het stierenvechtersgilde, dan kun je je overmatige testosteron afblazen in de straten van Pamplona of gewoon tijdens het plaatselijke dorpsfeest, waar altijd wel een stierenloop of -schijngevecht op het feestmenu staat. Het dorpsplein wordt gebarricadeerd alsof Hannibal met zijn olifanten in aantocht is. De stier kijkt doorgaans verbaasd en angstig om zich heen naar de uitzinnig joelende meute. En dan komen de lefgozertjes. Vaak pas na zich moed ingedronken te hebben, rennen ze met heftige armbewegingen op de stier af en roepen dan hard 'boe' om de stier eens flink de stuipen op het lijf te jagen. De stier kijkt alsof hij zeggen wil 'dat riep mijn vrouw vannacht ook' en hobbelt verder op zoek naar de nooduitgang. Hij wil gewoon rust.

"prik! ik heb je!"

Maar soms gaat het mis. Zoals in Sagunto (Valencia) in 2006. De stier in kwestie blijkt een berekenend type te zijn. Hij denkt "Jullie willen stoer doen en mij een beetje op stang jagen? Nou kom maar op jij! Ja, jij daar, dronken oliebol. Ja, nog een stukkie dichterbij, ja, zo, nog een metertje, jaáá....komt-ie!" En met onverwacht snelle beweging is de stier bij hem, draait zijn kop opzij en haalt uit. De lange hoorn verdwijnt in de oliebol. En nog eens, en nog eens, tot tien keer aan toe. Het behoeft geen nader betoog, dat onze oliebol het niet heeft overleeft. Wat gebeurt er nu met die stier? Hij blijkt een killer, gebruikt excessief en disproportioneel geweld - één klein prikje was toch wel genoeg geweest? - en de kans op recidive is duidelijk aanwezig. Naar de slager dus? Niets van dat al. Deze stier heeft het gemaakt en zijn baas, Gregorio de Jesus al helemaal. Ratón (spaans voor muis!) blijkt gouden horens te hebben. Daar komen de mensen op af! Entreegeld verdubbelt als Ratón optreedt. En dat doet-ie vaak. Ieder zichzelf respecterend dorp wil Ratón op zijn affiche. Sensatie verkoopt! En ze krijgen waar voor hun geld, want Ratón rijgt er in zijn carrière nog twee aan zijn horens (2008 in Benifairo en 2011 in Xativa). Om over de tallozen gewonden maar te zwijgen. Als dank strijkt zijn baasje tot € 15.000 per optreden op en dat waren er honderden! Wáren? Inderdaad, want Ratón is vorige week rustig op zijn strobedje ingeslapen. Hij was óp en is

de uitdrukking 'ladderzat'' in beeld

- omgerekend naar mensenleeftijd - 85 jaar geworden. Rest de vraag of Ratón nu écht een gevaarlijke stier was? In ieder geval houdt hij die mythe ongewild in stand, waarmee de voorstanders van het professionele stierenvechten in de kaart worden gespeeld.

een van de vele affiches