Rosi

Rosi in haar 'buitenverblijf' aan het ontbijt

Sinds een week of twee zwerft er een jong katje om ons huis. Nou ja, zwerft.... Ze huist onder een struik vlakbij ons huis; we kunnen haar vanuit de kamer zien zitten. Vanwege haar kleur noemen we haar Rosi en ze is nogal angstig. Hoe ze in onze tuin verzeild is geraakt  weten we niet, maar feit is dat onze katten haar tolereren. Bernarda geeft haar te eten en te drinken en langzaam maar zeker wordt ze minder schuw. Maar blijven kan ze niet; het is hier al druk zat met de andere vier. Gesteriliseerd worden moet ze wel, want Hannibal, de zwerfkater, die we al in geen tijden meer hebben gezien, struint hier inmiddels alweer regelmatig door de tuin.
Als eerste maar eens bietsen bij de dames van de APAG, de kattenopvang, die op de rastro's (o.a. in Jalon) collecteren en met het opgehaalde geld castraties subsidiëren. Maar veel geld krijgen ze niet binnen en voor Rosi hebben ze geen geld meer. Dan maar naar Ignacio, de dierenarts van Veterinaria Bernia. Hij adviseert een postertje te maken, die hij dan in de praktijk ophangt. Als dat geen resultaat heeft, wordt ze alsnog door hem gecastreerd. Ook meteen maar een poster bij Tanja van Dierenzaak Faula opgehangen en de buren geïnformeerd. Intussen zit Rosi grote delen van de dag tussen de struiken naar ons te kijken met een blik van 'doe niet zo moeilijk en neem mij er gewoon bij'. Maar dit keer zijn we onverbiddelijk: Rosi is lief, Rosi is mooi maar Rosi kan niet blijven. Vandaar deze tranentrekkende poster....

P.S. Lang zitten prutsen om een pdf te 'sharen' via dit blog, maar met dropbox gaat het als een speer! Van harte aanbevolen.