Achterland

Zicht op het plaatsje Planes: de roodbruine gloed in het midden zijn de bladeren van kersenbomen

 Jullie denkien misschien: "Jee, wat blogt die Felix in één keer vaak. Heeft-ie soms niks beters te doen?" Nou, ik heb genoeg om handen: heb weer bijna de hele dag op de steiger gestaan en ik kan melden dat de schilderklus op een oor na gevild is. Al het houtwerk heb ik machinaal geschuurd en twee keer gebeitst, de muur opnieuw gesauced en de rejas, de tralies voor de ramen van de beide badkamers heb ik ontdaan van die truttige krulversiersels en daarna helemaal kaal gekrabd en in de forja-verf gezet, waardoor het er weer als smeedwerk uitziet. Maar tussendoor maken me we ook nog wel eens een uitstapje, zoals vorige week toen we het achterland ingingen richting Muro d'Alcoy, waar 's wereld beste olijfolie vandaan komt. En op zo'n tripje maak je wat foto's en die zijn soms wel de moeite waard om met jullie te delen via het blog. We wilden op deze mooie zonnige dag kijken of er nog ergens herfstkleuren te bewonderen waren.

het stuwmeer bij Beniarres

We reden via Orba richting Pego. Vlak voor Pego gaat er links een weg omhoog naar Val d'Ebo. Onderweg heb je een prachtig uitzicht op de Val de Laguart. Na Val d'Ebo en Margarida rijden we richting Planes maar nemen vervolgens de afslag naar Beniarres (CV711) en zo komen we bij het stuwmeer en rijden over de stuwdam linksaf richting Muro d'Alcoy en vandaar richting Planes (CV700) zodat we weer op de dezelfde weg terugkomen. Alleen 'duiken' we nu linksaf de val de Gallinera in om uiteindelijk weer in Pego aan te komen. Zo hebben we dus een achtje gedraaid. Het was niet de eerste keer dat we dit ritje maakten en het zal ook niet de laatste keer geweest zijn, want het achterland blijft ons fascineren.