El Peñon de Ifach

Uitzicht op Calpe vanaf de ingang van de tunnel. Tot dit uitzichtspunt loopt een goed begaanbaar pad. 

Ooit - toen ik nog in Nederland woonde en werkte - moest ik voor een van de directeuren van de Bilderberg groep een ansichtkaartmailing verzorgen, die vanaf' de Costa Blanca zou worden verstuurd. De ansichtkaart moest de herkomst in één blik duidelijk maken, de 'handgeschreven' tekst op de achterkant deed de rest. Ik vroeg het Spaans verkeersburau om een beeldadvies en kreeg daarop een dia in bruikleen van...de Peñon de Ifach. Ik had geen idee waar die knobbel stond, maar de opdrachtgever wél en hij was er zeer mee tevreden. 
Nu woon ik zelf al zeven jaar op een kwartiertje van de 332 meter hoge rots, de Peñon de Ifach in Calpe. Door een aardverschuiving van de Sierra de Olta ontstaan en gelegen op een landtong vanwaar hij pront uit de Middelandse zee omhoog steekt.

De Peñon zoals velen 'm kennen.

Een landmark, een van de kleinste nationale parken die Spanje telt maar een (status)symbool van de Costa Blanca. Archeologische opgravingen van gebruiksvoorwerpen en munten bewijzen dat er veel culturen in het gebied aan de voet van de rots hebben geleefd. Naar het schijnt hebben de Romeinen er het langst gewoond. Zij exploiteerden zoutmijnen aan de kust, dat gebruikt werd voor het pekelen van vis, zodat deze langer houdbaar bleef. Wil je genieten van de fauna en flora die er op de rots leeft en groeit dan is het mogelijk via een smal, goed gemarkeerd wandelpad naar boven te lopen. Er zijn verschillende uitzichtpunten. Maar het meest spectaculaire is natuurlijk om door de tunnel te gaan, en naar het hoogste punt te klimmen. Daar heb je namelijk een mooi zicht op Calpe en de hele kustlijn. 
Bijna elke vakantieganger die een paar weken in deze omgeving neerstrijkt heeft de Peñon al beklommen, maar ik nog nooit. Tot vandaag dus. Binnen twee uur heen en terug. Het eerste stuk tot aan een tunnel is heel goed te doen. Een breed, met natuurstenen geplaveid pad met aan weerzijden volledig overbodige leuningen. Bij de tunnel heb je al een geweldig uitizcht (zie foto boven). Daarna wordt het een stuk lastiger. Gevaarlijk niet echt, alhoewel de bordjes je dat proberen te doen geloven. Kans op verstuiking is wel reëel. Het 'pad' bestaat uit enorme stenen en rotspunten die inmiddels door duizenden voetjes afgesleten zijn en daardoor spekglad zijn geworden. Op sommige stukken kun je je vasthouden aan een dik touw dat als leuning is aangebracht. Ik ging omhoog met een Nederlandse tourist, die ik onderweg ontmoette, zijn vrouw bleef wachten bij de tunnel. Op een gegeven moment is er een splitsing. Naar later bleek ging het rechtsaf nog 600 meter verder naar het hoogste punt. Wij gingen rechtdoor en eindigden na 200 meter op een punt waar je weliswaar ver weg kunt kijken maar Calpe niet ziet. Overigens kun je op dit punt zeer eenvoudig te pletter vallen en het is eigenlijk een wonder dat dat niet vaker gebeurd is. Geen hekje te zien, maar je hoeft natuurlijk niet op de rand te gaan staan om een foto te maken....
Aan de voet van de Peñon ligt een kleine vissershaven waar de vissersboten hun vangst bijna dagelijks aan land brengen. Het bijwonen van de veiling (€ 1 entree) is een belevenis al is het maar dat je de Spaanse namen van de diverse vissoorten leert kennen. Altijd handig als je uit eten gaat.

uiterste uitzichtspunt (vlak onder de top) met zicht op Moraira en de Montgo.

uiterste uitzichtspunt (vlak onder de top) met zicht op Benidorm.

tekst gedeeltelijk ontleend aan een recente post van Hasta Pronto op facebook. Zeer de moeite waard, mooie foto's en boeiende teksten (in Nederlands) over mooi Spanje.