Totaal aantal pageviews

dinsdag 23 april 2013

Arme Duitsers

Waar denk je aan bij zo'n titel? De meesten zullen zich er weinig bij kunnen voorstellen. Arme Duitsers is net zo iets als tevreden boeren: die bestaan niet écht. Mocht je die mening zijn toegedaan, dan is het artikel 'Arme Duitsers, rijke Grieken' in de NRC van gisteren (22 april) een eyeopener.
Nadat de schrijver, Frank Vermeulen, eerst verteld heeft dat er in Duitsland ook jaarlijks duizenden gezinnen uit hun huis worden gezet wegens huurachterstand, wordt vervolgens duidelijk dat de rijkdom van een land wordt bepaald door het totale vermogen van de inwoners. Lijkt me logisch. Een rijk land is dus eigenlijk geen goede omschrijving.  Bij een kast van een villa spreken we toch ook niet van een welgesteld huis? De eígenaar, díe is welgesteld. En die laat dat o.a. zien door in een dik huis te wonen. 'Een land met rijke inwoners' zou daarom een betere omschrijving zijn.
En welke landen in de EU zijn dat dan? Makkie, zou je misschien zeggen, de noordelijke EU-landen zijn rijk, de zuidelijke zijn arm. Op grond van de eerder gemaakte nuancering, blijkt de werkelijkheid ietsjes anders te liggen. Als de cijfers deugen - en dat is altijd weer een griezelige aanname - zijn landen als Spanje en Italië een stuk 'rijker' dan Duitsland. Het gemiddelde Cypriotische huishouden heeft - of hád vóór 24 maart j.l.!  - bijvoorbeeld vijf keer (!) zoveel geld als een Duits huishouden! Wer hätte das gedacht?....Von X5 nach Linie 5. (of: Ποιος σκεφτεί αυτό? .... Από X5 μετά την γραμμή 5)
Het vermogen van een huishouden zit voor een deel in onroerend goed, in hun eigen huis. Duitsers zijn traditioneel huurders en hebben dan ook het laagste eigen-woning bezit van deze EU landen. Maar louter woningbezit bepaalt op zich niet alleen het vermogen van een EU-huishouden. In Slowakije wonen veruit de meeste huishoudens in een eigen stulpje, maar toch is hun totale eigen vermogen laag. Hoewel altijd nog 20% hoger dan van het gemiddelde Duitse huishouden. Arme Duitsers.

Wat je volgens het NRC-artikel nu ziet gebeuren is, dat rijke Grieken onroerend goed opkopen in Duitsland. Volgens de Frankfurter Algemeine wordt 30% van het onroerend goed in Berlijn gekocht door Grieken, Spanjaarden en Italianen. En ze betalen nog contant ook.
Ook de ECB  heeft toegegeven dat Spanje en Cyprus rijker zijn dan Duitsland als je kijkt naar het vermogen per huishouden. Het gaat hier natuurlijk om gemiddelden, want zelfs Armancio Ortega, de eigenaar van o.a. de Zara modewinkels en na Slim en Gates de rijkste man op aarde, zal in z'n dikke uppie nauwelijks invloed hebben op de hoge score van Spanje.  
Der Spiegel kwam vorige week met een omslagverhaal, getiteld 'Die Armutslüge' (de armoedeleugen) met als ondertitel: hoe de Zuid-Europese crisislanden hun vermogen verstoppen.

En hoe zit het dan met die uitspraken uit het Haagse dat Nederland zo'n rijk land is? Uit nevenstaande grafiek blijkt dat ons inkomen - dus níet ons bezit - het hoogste is binnen de EU. Gemiddeld € 40.000 per jaar (in 2010).
En als we naar het bezit kijken van huishoudens sámen met dat van de overheid en bedrijfsleven staan we ook op de eerste plaats. Hieruit mag je dus concluderen, dat het grootste bezit van ons 'land' bij overheid en bedrijfsleven zit. Dat geldt zeker voor Duitsland, die van de laatste plaats naar plaats 2 gaat als overheids- en bedrijfskapitaal bij het gemiddeld privévermogen wordt opgeteld.
De conclusie is dus dat Duitsland een 'rijk land' is maar dat het gemiddelde Duitse huishouden bestaat uit arme Duitsers.





Opmerking: In de linker grafiek gaat het ongetwijfeld ook om gemiddelden, dus de som van overheid, privé en bedrijf gedeeld door het aantal huishoudens (deze som zou namelijk in absolute zin voor NL véél kleiner uitvallen t.o.v. Duitsland, Frankrijk e.a.).




twitterbutton.nl

zondag 7 april 2013

Ratón, de stier met de gouden horens


Of een dier gevaarlijk is heeft vaak met triviale zaken te maken als hun grootte en gewicht en de afmeting van eventuele uitsteeksels als hoek- of slagtanden, horens of geweien. Een schop van een paard kan dodelijk zijn, maar is een paard (of een ezel) daarom een gevaarlijk dier? Net zo gevaarlijk of ongevaarlijk als een piano in de takels, waar je onder doorloopt. Of een tram waar je nog net even voorlangs glipt. Zo is het ook met stieren, die met name in Spanje staan voor een dodelijk gevaar, letterlijk toegespitst op een stel vervaarlijke horens. Je moet echt wel heel erg moedig zijn, dan wel dronken of levensmoe om zo'n beest uit te dagen. Behoor je niet tot de elite van het stierenvechtersgilde, dan kun je je overmatige testosteron afblazen in de straten van Pamplona of gewoon tijdens het plaatselijke dorpsfeest, waar altijd wel een stierenloop of -schijngevecht op het feestmenu staat. Het dorpsplein wordt gebarricadeerd alsof Hannibal met zijn olifanten in aantocht is. De stier kijkt doorgaans verbaasd en angstig om zich heen naar de uitzinnig joelende meute. En dan komen de lefgozertjes. Vaak pas na zich moed ingedronken te hebben, rennen ze met heftige armbewegingen op de stier af en roepen dan hard 'boe' om de stier eens flink de stuipen op het lijf te jagen. De stier kijkt alsof hij zeggen wil 'dat riep mijn vrouw vannacht ook' en hobbelt verder op zoek naar de nooduitgang. Hij wil gewoon rust.
"prik! ik heb je!"
Maar soms gaat het mis. Zoals in Sagunto (Valencia) in 2006. De stier in kwestie blijkt een berekenend type te zijn. Hij denkt "Jullie willen stoer doen en mij een beetje op stang jagen? Nou kom maar op jij! Ja, jij daar, dronken oliebol. Ja, nog een stukkie dichterbij, ja, zo, nog een metertje, jaáá....komt-ie!" En met onverwacht snelle beweging is de stier bij hem, draait zijn kop opzij en haalt uit. De lange hoorn verdwijnt in de oliebol. En nog eens, en nog eens, tot tien keer aan toe. Het behoeft geen nader betoog, dat onze oliebol het niet heeft overleeft. Wat gebeurt er nu met die stier? Hij blijkt een killer, gebruikt excessief en disproportioneel geweld - één klein prikje was toch wel genoeg geweest? - en de kans op recidive is duidelijk aanwezig. Naar de slager dus? Niets van dat al. Deze stier heeft het gemaakt en zijn baas, Gregorio de Jesus al helemaal. Ratón (spaans voor muis!) blijkt gouden horens te hebben. Daar komen de mensen op af! Entreegeld verdubbelt als Ratón optreedt. En dat doet-ie vaak. Ieder zichzelf respecterend dorp wil Ratón op zijn affiche. Sensatie verkoopt! En ze krijgen waar voor hun geld, want Ratón rijgt er in zijn carrière nog twee aan zijn horens (2008 in Benifairo en 2011 in Xativa). Om over de tallozen gewonden maar te zwijgen. Als dank strijkt zijn baasje tot € 15.000 per optreden op en dat waren er honderden! Wáren? Inderdaad, want Ratón is vorige week rustig op zijn strobedje ingeslapen. Hij was óp en is
de uitdrukking 'ladderzat'' in beeld
- omgerekend naar mensenleeftijd - 85 jaar geworden. Rest de vraag of Ratón nu écht een gevaarlijke stier was? In ieder geval houdt hij die mythe ongewild in stand, waarmee de voorstanders van het professionele stierenvechten in de kaart worden gespeeld.
een van de vele affiches

twitterbutton.nl