Kattekwaad

Rosi

Al een tijdje niets over poezen geblogd. Maar ze zijn er allemaal nog: vier binnen en ééntje in de struiken buiten, Rosi. We hebben Rosi vorige week laten steriliseren. We geven haar te eten en ze laat zich wel aaien maar is verder erg schuw. Ze vindt het wel tof om 's avonds samen met onze katten op onderzoek uit te gaan. Die hebben daar geen problemen mee en zo hoort het eigenlijk ook. Maar we hebben wel degelijk een probleem met Dinky. Hopelijk leest de een of andere kattenfluisteraar deze blog en komt die met een zinnig advies. Dinky heeft de pik op Pipa. Niet de hele dag door maar zo'n één à twee keer per dag. Zo kan het gebeuren dat het hele stel samen vredig ligt te snurken op ons bed en even later Dinky achter Pipa aan sjeest om haar te grazen te nemen. En Pipa schreeuwt dan als een mager varken en doet het letterlijk in haar broek. Nou draagt ze natuurlijk geen broekje, zodat de paniekpoep dus op de vloer terechtkomt. Zo ook gistermorgen om half zes: een afgrijselijk gekrijs en zit ik rechtop in bed met een hartslag van 180. Als ik het zie gebeuren kaffer ik Dinky uit. Ze heeft wel degelijk door dat ik dan kwaad op haar ben. Gisteren helemaal, want na de vroege ochtend aanslag was ze een paar uur later alweer op Pipa aan het jagen. Ik heb toen een emmer water over Dinky heen geflikkerd, maar ik vrees dat het niet geholpen heeft. Toen ik vandaag rond de middag thuis kwam lag er weer paniekpoep in de kamer.... En ze zijn toch écht allemaal 'potty trained'. Ik vind het heel zielig voor Pipa, want dat is een schatje, die met iedereen - en vooral met mij - goed overweg kan. Het grappige is, dat ze niet aarzelt om Dinky's yoghurt voor haar neus op te slurpen, terwijl Dinky dán geen krimp geeft.
Onze theorie is de volgende: Dinky is verliefd.... op Felix, Pipa's broertje. Nou ja, broertje, hij is twee keer zo groot en lijkt totaal niet op Pipa. Maar ze kunnen heel goed samen door één kattenluik, zullen we maar zeggen. En dat steekt Dinky, die natuurlijk niks weet van de genetische verwantschap tussen die twee. Ze ziet Pipa dus als een rivale in de strijd om de liefde. Let wel, we hebben het hier over een verzameling 'je-weet-wel'-katten, maar mogelijk hebben die toch nog 'bepaalde gevoelens'. En Dinky denkt natuurlijk: "Als hij het niet met mij doet, doet-ie het natuurlijk met dat kleine mokkel!" Kortom, er dreigt een crime passionnel, maar we hebben geen idee hoe we het moeten voorkomen. Toch kan dit niet zo door blijven gaan. Ik zal niet toelaten, dat Pipa hierdoor een trauma oploopt  (eerder Dinky een blunt force trauma.....nee hoor, blunt grapje).

Ja, Felix en Pipa slapen samen, slápen, ja!

Vanmorgen in Benissa hoor ik een klagelijk gemiauw, dat bij nader onderzoek onder de motorkap van een geparkeerde auto vandaan komt. Een vriend vertelt me, dat hij het gisteren ook al had gehoord. En de auto ziet er niet uit, dat die voorlopig van zijn plek komt. Iemand had al een briefje achter de ruitenwisser gedaan, maar wie maalt er om een kat als je je eigen roze olifant nauwelijks op de achterbank kwijt kan. Ik regel een fles kraanwater om die naar binnen te kieperen, maar als ik een twee uur later weer bij die auto ben blijft het stil....  Het briefje zit inmiddels tussen het portier geklemd. Het water klotst naar binnen, maar of er nog een kat is, die zich er aan laaft zullen we nooit weten.