pozo (waterput)

Wandelen door de Pla de Lliber: te voet of met paard en wagen. Op de achtergrond Lliber.

Wederom een superdag vandaag, waarbij de temperatuur 's middags oploopt tot een graad of 18. De zon begint al zoveel kracht te krijgen dat het gewoon warm is buiten. We maken een wandeling door de Pla de Lliber, de vallei, en besluiten bij de bar naast het gemeentehuis een biertje te drinken. Naast me aan de bar staat een grote vent die bij zijn glaasje wijn een soort bosuitje staat te eten. Hij vraagt aan mij of ik weet wat het is. Ik vermoed een cebolla (ui) maar hij schudt zijn hoofd: ajo (knoflook). Het blijkt wilde knoflook te zijn. Hij vraagt de barkeeper om een mes, snijdt het knolletje half door en geeft mij de helft. Ik deel mijn helft met Bernarda en zo zitten we met z'n drieën wilde knoflook te proeven. Het is minder scherp en smaakt meer naar ui dan naar knoflook. De man heet Luís en is een bekende verschijning in Lliber. Hij legt pozos (waterputten) aan en vertelt in dat verband een interessant verhaal. Om een put te slaan (feitelijk boren) heb je toestemming nodig van de Confederación Hydrográfica del Júcar in Valencia. Deze vergunning loopt buiten de gemeentelijke bepalingen om of anders gezegd, de gemeente kan het niet verbieden. Maar wat nog mooier is: met zo'n vergunning heb je tevens recht op een stroomaansluiting, die nodig is voor de waterpomp. Als je bedenkt dat er in Lliber 300 huizen staan, die geen officiële water en stroomaansluiting hebben, zou een eigen waterput een oplossing zijn. Als het verhaal van Luís klopt tenminste. Vandaar ook deze blog. Wie over dit onderwerp iets weet te melden, van harte welkom. Overigens heeft de gemeente Lliber vorige week een e-mail rondgestuurd aan alle inwoners, waarin werd geschreven, dat de meeste illegale huizen binnenkort een cedula (woonvergunning) kunnen krijgen. Daarvoor moet wel een escritura (notariële eigendomsakte) overlegd worden en dat is nou nét het probleem voor veel huiseigenaren, die hun huis rechtstreeks van een dubieuze projectontwikkelaar hebben gekocht maar nooit een snipper papier hebben ontvangen. De gemeente organiseert voor de gedupeerden contactavonden met de gemeentearchitecten om op individuele basis de mogelijkheden te beschouwen om die felbegeerde cedula te krijgen, waarmee ze rechtstreeks water en stroom kunnen aanvragen (bij respectievelijk de gemeente en Iberdrola, de electriciteitsmonopolist). Mocht het desondanks niet lukken, dan zou Luís' oplossing in beeld komen. Maar ook voor ons blijft het een interessante optie, want land met een eigen waterput is meer waard en je hebt gratis water. Goedkoop is het niet: een wel boren kost € 50 per meter en het water kan wel op 100 meter diepte zitten.