"Hoe vond u de biefstuk?" vraagt de ober aan de klant, terwijl hij de tafel afruimt. De gast antwoordt:"Stom toevallig. Onder een slablaadje!" Ik moest aan dit grapje denken, toen vandaag bekend werd, dat Italië één miljoen (!) huizen heeft gevonden, die niet kadastraal geregistreerd waren. Ik zie het al voor me. "Hoe vond u het huis?" vraagt de journalist aan de verantwoordelijke ambtenaar. "Stom toevallig. Achter een boomstronk!" Tjongejonge, wat een hypocriet geneuzel. Eén miljoen huizen, nota bene! Met droge ogen vertelde Pauline Valkenet, de correspondente van RTL, hoe men te werk was gegaan: men heeft luchtfotos nauwgezet vergeleken met de tekeningen van het kadaster. Bij afwijkingen ging een soort vliegende brigade vervolgens ter plaatse kijken of het om een illegaal huis ging of om een vergeten picknick-laken. Natuurlijk, fluitje van een cent, één miljoen huizen! Als het opsporingsteam er duizend per dag 'ontdekt', wat me al een onmogelijke klus lijkt, ben je al vier jaar bezig! Maar het nieuws wordt gepresenteerd alsof ze vorige week begonnen zijn met zoeken. Binnenkort zal Spanje een soortgelijke ontdekking doen. Iedereen weet dat er hier ongeveer net zoveel niet geregistreerde huizen staan als in Italië. En nu net doen, alsof je dat nooit geweten hebt.
No lo hemos sabido! Je rijdt 's avonds na een drukke werkdag - wethouder van een metropool met 1100 inwoners is geen sinecure!- niets vermoedend van het
ayuntamiento naar Mama la Mujer, staat er in een keer een huis naast het jouwe! Of nee, toch niet. Het is een zinsbegoocheling, te hard gewerkt, er staat geen huis, het lijkt maar zo. De bewoners van het niet-bestaande huis zijn ter goeder trouw. Zij willen hun IBI (
Impuestos Bienes Inmuebles oftewel OZB) best betalen en vervoegen zich daartoe bij de Suma, de ontvanger van gemeentelijke belastingen. De Suma vraagt om een
escritura, de eigendomsakte. Die heeft de eigenaar niet gekregen van zijn malafide projectontwikkelaar die, in nauwe samenwerking met de al even corrupte burgermeester en idem gemeentearchitect, het dorp heeft volgebouwd met luchtkastelen, die uiteraard niet geregistreerd worden. "Geen escritura, geen IBI", zegt de Suma, "Wat niet is, kan niet geregistreerd worden, logisch toch!" De bewoners proberen daarna nog diverse keren tevergeefs om hun belasting te betalen, maar voor een huis, dat niet bestaat, hoef je uiteraard niet te betalen.
Een onzinnig verhaal? De bittere realiteit, helaas! En het toppunt van ironie is, dat de eigenaren de schuld krijgen. Corrupte ambtenaren, die opportunistische projectontwikkelaars hebben gefaciliteerd, worden pro forma gehoord, maar degenen, wier enige fout goedgelovigheid en misplaatst vertrouwen was, vechten al negen jaar voor een
cedula (woonvergunning), zodat ze eindelijk aanspraak kunnen maken op een officiële water- en stroomaansluiting. Maar binnenkort doen ze in Spanje dus ook een onverwachte ontdekking.
Ik zie Mariano Rajoy al zitten op de persconferentie: 'Amigos, u raadt het nooit, we zaten bij elkaar een beetje te socializen. Vroeg ik Soraya (de vice-premier,
red.) waar haar buitenhuis stond. We keken dus samen even op Google Earth, ziet ze daar ineens een paar huizen staan, die er eerder niet waren. Enfin, we laten het nader uitzoeken en wat blijkt? Staan er bij elkaar zo'n miljoen huizen ongeregistreerd in ons land. Wie had dat nou kunnen denken?! We gaan die stiekemerds natuurlijk direct aanpakken, dat laat zich raden en we schatten in, dat we aan achterstallige belastingen en boetes zo'n tien miljard kunnen ophalen. En dat kunnen we in deze zware economische tijden goed gebruiken.'
Laten we hopen, dat deze 'onverwachte meevaller' ook zo door die honderdduizenden huiseigenaren ervaren zal worden en dat ze niet nog eens het kind van de rekening worden.
